Diagnoza interdyscyplinarna rozwoju małego dziecka

Dziecko. Mimo że tak bardzo związane i w początkowej fazie rozwoju zależne od nas – rodziców, to już od samego początku musimy pamiętać, że jest samodzielnym bytem – nowym człowiekiem. To niepowtarzalna jednostka, która ma swój własny profil indywidualnego rozwoju i wiele wyzwań,
z którymi samodzielnie (tylko początkowo przy pomocy rodzica) musi sobie poradzić. W pierwszych latach życia to wyzwania natury fizycznej, psychicznej i emocjonalnej. By im sprostać, dziecko od urodzenia wykorzystuje swoje umiejętności, zainteresowania, talenty oraz warunki środowiskowe,
a także fazy rozwoju, za którymi podąża. Wiele niepokoju budzi wśród nas – rodziców – brak rozwojowych postępów. Każdego dnia sprawdzamy, czy dziecko i jego nowe umiejętności mieszczą się w rozwojowej normie. Wyczekujemy pierwszego obrotu, siadu, pierwszego kroku i pierwszego słowa.

Nie zawsze jednak kamienie milowe rozwoju pojawiają się o czasie. W takich momentach pojawiają się wątpliwości i pytania – czy już działać, czy jeszcze poczekać. Czy udać się do specjalisty, czy „samo przejdzie/przyjdzie”. Czy dać dziecku czas? Odpowiadamy, tak – dać, bo każde jest indywidualne i w swoim, mocno indywidualnym czasie się rozwija. Jednak są sytuacje, kiedy warto działać wcześniej niż później. Nawet w momencie, kiedy uznajemy, że dziecko ma jeszcze czas na osiągnięcie kolejnych etapów rozwoju – możemy dla swojego spokoju – skonsultować się ze specjalistą. Po to, by wiedzieć, że wszystko idzie w dobrym kierunku i nie ma rozwojowych braków, a potrzeba jeszcze trochę czasu
i cierpliwości. Taka informacja ze strony odpowiedniego specjalisty na pewno zapewni nam, rodzicom, wewnętrzny spokój.

Są jednak sytuacje, kiedy warto działać i nie czekać aż „samo przejdzie”. Kiedy obserwujesz niepokojący brak postępów w rozwoju oraz nauce dziecka, kiedy dziecko nie wykazuje zainteresowania poznawaniem nowych rzeczy czy nie chce doskonalić nowych umiejętności – warto poznać przyczynę takiego zachowania i dowiedzieć się, jak można pomóc. Co możesz zrobić, kiedy sytuacja rozwojowa Twojego dziecka jest niepokojąca? Możesz umówić się na przeprowadzenie interdyscyplinarnej diagnozy rozwojowej dziecka. Czym jest taka diagnoza?

Interdyscyplinarna diagnoza rozwoju dziecka to diagnoza poziomu rozwoju prowadzona w celu przeciwdziałania ewentualnym opóźnieniom rozwojowym. Taka diagnoza uwzględnia obszary rozwojowe dziecka, odnoszące się do funkcjonowania:

– fizycznego i motorycznego

– emocjonalnego

– społecznego

– poznawczego osobowego

Interdyscyplinarna diagnoza rozwoju dziecka to złożony proces poznawania małego człowieka, który wykorzystuje wiedzę i doświadczenie, analizę i syntezę, rozumowanie, porównywanie, uogólnianie
i integrowanie informacji w celu wyjaśnienia funkcjonowania dziecka. To także prognozowania przyszłych zachowań, a co najważniejsze – modyfikowanie trudnych zachowań, poprawianie i usprawnianie deficytów dzięki zaplanowaniu działań terapeutycznych, zabiegów interwencyjnych, terapii zgodnie
z wynikiem diagnozy.

W dzisiejszym świecie rozwój małego dziecka jest stale obserwowany zarówno przez rodziców, lekarzy, jak i opiekunów oraz nauczycieli. Nieustannie dokonują oni analizy zachowań dziecka na tle innych dzieci, a robią to w oparciu o różne narzędzia i metody diagnostyczne. Świadomość i znajomość zagrożeń dla rozwoju dziecka występujących we współczesnym świecie powoduje, że istnieje możliwość podjęcia diagnozy i prognozy rozwoju czy dysharmonii rozwojowych, zapewniając szybką możliwość działań zmierzających do korekcji zaburzonych funkcji lub kompensacji deficytów rozwojowych.

W obserwacji dziecka nieocenione są niepokoje i obawy rodziców. Są to wielokrotnie trafne i bardzo cenne wskazówki nieświadomych problemów rozwojowych dziecka. To klucz, który jest potrzeby do ich rozpoznania i ograniczenia. Odpowiednia diagnoza, odpowiednio dobrane formy wsparcia to strategią, jaką należy przyjąć i realizować, kiedy zauważamy, że coś idzie nie tak, jak powinno. Oczywiście jest możliwe, że dziecko bez pomocy i wsparcia pokona trudności w jakimś bliżej nieokreślonym czasie, ale w takim wypadku musimy pamiętać o konsekwencjach, które mogą nastąpić. Co jeśli nie będzie poprawy
i deficyty będą się tylko pogłębiać?

Dlatego tak ważna jest obserwacja i nasza rodzicielska intuicja – z jednej strony nie panikujmy, kiedy minęło pierwszych 12 miesięcy życia dziecka, a ono jeszcze nie chodzi, ale bądźmy czujni – obserwujmy
i bądźmy czujni, reagujmy w porę. To nasze zadanie. Z kolei zadaniem specjalisty diagnozującego rozwój dziecka jest ustalenie indywidualnych wyzwać, którym dziecko powinno sprostać oraz określenie poziomu radzenia sobie z tymi zadaniami.

INTERDYSCYPLINARNA DIAGNOZA ROZWOJU MAŁEGO DZIECKA to :

  1. Przedstawienie rozwojowej sekwencji zachowań zarówno prawidłowych, jak i zaburzonych.
  2. Monitorowanie postępów rozwoju.
  3. Rozpoznanie aktualnego poziomu rozwoju oraz jego zasobów.
  4. Określenie nieprawidłowości lub dysharmonii rozwojowych.
  5. Określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i możliwości psychofizycznych dziecka.
  6. Wskazanie możliwych zaburzeń i wyjaśnienie funkcjonowania dziecka.
  7. Opisanie zachodzących zmian oraz zdefiniowanie ich objawów.
  8. Wskazanie i wypracowanie metod, sposobów poprawy lub rozwiązania problemu.
  9. Zidentyfikowanie czynników środowiskowych zwiększających wzrost ryzyka zaburzeń.
  10. Sklasyfikowanie zaburzeń rozwojowych dziecka.
  11. Zapobieganie późniejszym konsekwencjom zaburzeń.
  12. Hamowanie postępu lub powikłań już rozwiniętego zaburzenia.

Jak wygląda interdyscyplinarna diagnoza rozwoju dziecka? To diagnoza, prognoza i interwencja. Będzie ona odpowiedzią na Twoje obawy i wątpliwości. Dodatkowo, otrzymacie informacje, dzięki którym możliwe będą kolejne działania na kolejnych etapach rozwoju – gdzie szukać pomocy, z jakimi specjalistami należy pracować, jakie terapie wdrożyć.

INTERDYSCYPLINARNA DIAGNOZA ROZWOJU DZIECKA

DIAGNOZA :       – analiza zebranych danych,

– rozpoznanie prawidłowości lub zaburzeń rozwojowych,

– identyfikacja przyczyn trudności i deficytów.

 

PROGNOZA :   – ocena i plan rozwoju

– zaplanowanie działań , które muszą zostać wdrożone jako terapię, trening, pielęgnację.

– ocena trudności lub innych zdarzeń w przypadku nie podjęcia działań.

 

INTERWENCJA  – zaplanowanie terapii