Relaks, wyciszenie, odprężenie. Jednym słowem spokój – coś, czego często oczekują rodzice i coś, o czym w głębi siebie myślą też dzieci, mimo że nie są w stanie jeszcze przełożyć swoich myśli na słowa. Zażądać odpoczynku, chwili spokoju – tak naprawdę bardzo tego potrzebują. Wyciszenie i odpoczynek to podstawa w życiu maluszka. Dzięki tym czynnościom rozwój dzieci przebiega prawidłowo. Warto umożliwić im ten proces w jak najlepszych warunkach.
Muzykoterapia i ogólnie muzyka pozwala stworzyć idealne do wypoczynku warunki. Z kolei terapia muzyką pozytywnie wpływa zarówno na psychikę, jak i na ciało człowieka. Pozwala na luz, wyłączenie procesu myślenia, powoduje, że skupiamy się na sobie. Dla dzieci, które są momentami nadmiernie pobudzone, mają niezliczoną ilość energii lub zaburzenia psychosomatyczne, muzyka jest podstawą lepszego samopoczucia, zdecydowanie też poprawia komfort życia małego człowieka poprzez stymulację odpowiednich bodźców i wyciszenie innych. Pozwala skupić się na określonej czynności, przykładowo leżenie na dywanie, a tym samym nauczyć się odpoczynku i spokoju. Muzykoterapia doskonale też wzmacnia i wspomaga fizjoterapię oraz relaksację. Muzykoterapia działa także w drugą stronę – u osób wyraźnie spokojnych, nieśmiałych – pozwala się otworzyć i wyzwolić emocje, które niekiedy nie potrafią się ot tak, po prostu ujawić. Możemy ją stosować zatem dwutorowo: zarówno u osób, dzieci nadpobudliwych, celem wyciszenia, jak i u tych zamkniętych w sobie, celem otworzenia się na innych i wytworzenia energii, niezbędnej do codziennego funkcjonowania. W terapii muzyką, nie tylko słuchamy muzyki, ale i bardzo często komponujemy, gramy na instrumentach. Umuzykalnianie pozytywnie wpływa na rozwój maluszka i sprawia, że ten ujawnia tłumione emocje, wycisza się, uczy się kontaktów międzyludzkich. Dzięki muzyce budujemy od małego kompetencje miękkie i społeczną emocjonalność. Bardzo często dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, różnorakimi problemami dzięki muzyce mogą funkcjonować zdecydowanie lepiej. Przede wszystkim dotyczy do dzieci ze spektrum autyzmu, ale stosowana jest także u dzieci z porażeniem mózgowym, zaburzeniami słuchu czy wzroku, a także ogólnym zaburzeniem zachowań. Bardzo często dzięki muzykoterapii możemy także wychwycić odpowiednio wcześnie niektóre nieścisłości, jak zaburzenia słuchu czy motoryki, a dobrze przygotowane zajęcia pozwalają na kształtowanie osobowości małego człowieka, poprawę orientacji i wyćwiczenie spostrzegawczości. Jednym słowem, możliwości jakie dale muzykoterapia w pracy z dziećmi (i tymi w pełni sprawnymi, i tymi niepełnosprawnymi) są ogromne, a korzyści jeszcze większe.
W naszych żłobkach i przedszkolu Bajkowa i Tęczowa Kraina zdecydowanie mówimy tak zajęciom muzycznym. Nasi pedagodzy zostali wyposażenie w odpowiednie narzędzia pracy, by codziennie przeprowadzać zajęcia i zabawy z wykorzystaniem muzyki, co naszym zdaniem przekłada się na stworzenie harmonijnych warunków, w których każde dziecko będzie się czuło bardzo dobrze,
i w których będzie mogło odpowiednio się rozwijać.
Jak muzykoterapia wpływa na rozwój dzieci? Na pewno szeroko!
- to nauka komunikacji międzyludzkiej i jej stałe doskonalenie
- zwiększenie wiary w siebie, swoje możliwości
- pomoc w walce ze stresem
- ujawnienie tłumionych emocji – pozwolenie dziecku na wyrzucenie tych emocji
- ograniczenie agresji u dzieci nadpobudliwych
- uspokojenie i rozluźnienie
- wyciszenie i nauka odpoczynku
- budowanie otwartości u dzieci
- rozładowanie napięć emocjonalnych
- nauka wyrażania i kształtowania siebie, własnych uczuć i ekspresji
- zaspokojenie naturalnych potrzeb wieku dziecięcego: ruch, przyswajanie dźwięków, zabawa
- aktywność fizyczna
- rozwój emocjonalny i twórczy
- pobudzenie zmysłu estetyki
- poprawa koncentracji i umiejętności skupienia się
- stymulacja pracy umysłowej
- poprawa i rozwój motoryki
- pobudzenie i budowa zdolności artystycznych, przez częste połączenie formy muzykoterapii z poezją, plastyką czy tańcem
Przykładowe zajęcia, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, które korzystnie wpływają na nasze maluchy
Rytmiczna podłoga
Wraz z dziećmi leżymy w rozsypce na podłodze – każdy w swoim kąciku, na swoim kawałku podłogi. Jedna osoba – nauczyciel, rodzic – wystukuje o podłogę rytm za pomocą swoich części ciała. Może to robić pstrykając palcami, uderzając piętą o podłogę, klaszcząc, uderzając dłońmi o uda… Reszta dzieci naśladuje osobę prowadzącą. Ćwiczenie możemy kontynuować do woli, zmieniając osobę nadająca pierwotny rytm.
Moje – Twoje
Czyli zabawa, która przy okazji uczy koordynacji oko-ręka, a także dzięki niej poznajemy części ciała. Wszyscy siadamy na podłodze, dwójkami naprzeciwko siebie i wykonujemy ręką ruchy pokazujące: najpierw moje, później Twoje!
– dotykają głowy swojej, później kolegi
– klepią się po brzuszku
– masują łydki
– mrugają jednym okiem, później drugim
– dotykają swojego nosa, później nosa kolegi
Piosenki rytmiczne
Te pozwalają nam na przeprowadzenie zajęć zgodnie z tematyką i czasem, w jakim się odbywają.
Na dzień dobry
Na dzień dobry klaszczą (tupią, skaczą, tańczą) dzieci
Klaszczą (tupią, skaczą, tańczą) raz i dwa
Na dzień dobry klaszczą (tupią, skaczą, tańczą) dzieci
Witam dzieci Was
Balonik
Baloniku nasz malutki,
rośnij duży, okrąglutki.
Balon rośnie, że aż strach,
Przebrał miarę, no i – trach!
Zgodnie ze słowami rymowaniu tworzymy balonik, tworząc koło!
Pamiętamy też o kołysankach, zabawach relaksacyjnych, łączeniu muzyki z ruchem i instrumentach! Te są obecne u nas na co dzień!
Zobacz także:
Logopedia i neurologopedia cz. II
